wstęp
Sosna czarna (Pinus nigra) z rodziny sosnowatych (Pinacaea), zadomowiła się w Austrii i południowej Europie po ostatniej epoce lodowcowej 10 000 lat temu. Z powodu postępu innych gatunków drzew straciła dużo terenu i mogła się ostać tylko w odsłoniętych miejscach. Dziś można zobaczyć drzewo iglaste ponownie w wielu lasach na całym świecie oraz jako ozdobę w parkach i miastach, również dlatego, że sosna czarna jest mało wymagająca i odporna. Największy i najpiękniejszy las sosnowy w Niemczech znajduje się w pobliżu Erlabrunn i Leinach.
wzrost
Sosna czarna szybko osiąga wysokość od 20 do 25 metrów przy wzroście od 40 do 60 centymetrów rocznie. W młodości zachwyca smukłym kształtem przypominającym stożek. Gdy drzewo się starzeje, zmienia swój wygląd. Poszerza się i swoimi gałęziami tworzy parasolowatą koronę malowniczych pięter. Młode gałązki są nagie i żółtobrązowe, później kora szarobrązowa jest głęboko żłobiona. Z wiekiem łuszczy się również jasnymi lub średnio brązowymi nalotami, dzięki czemu wygląda jeszcze atrakcyjniej. Drzewo może żyć nawet 800 lat.
igły
Sztywne, kłujące igły rosną parami na krótkich pędach i są ciemnozielone. Mierzą od dziewięciu do czternastu centymetrów długości i są proste. Jeśli sosna czarna nie jest zacieniona przez inne drzewa, dolne gałęzie również będą miały wiele igieł.
kwiaty
Każda sosna nosi oddzielne niepozorne kwiaty męskie i żeńskie. W zależności od tego, gdzie jesteś, kwitnie od kwietnia do początku czerwca. Podczas gdy męskie kwiaty zachowują swój niepozorny żółto-zielony kolor, kwiaty żeńskie stają się szkarłatne aż do zapylenia. Oba mają tylko kilka milimetrów.
owoc
Prawie symetrycznie stożkowe szyszki zwisają parami lub pojedynczo na gałęziach. Mają od pięciu do dziewięciu centymetrów długości i mają lśniący, jasnobrązowy kolor. Sosnę czarną można łatwo odróżnić od innych gatunków południowoeuropejskich po szyszkach, ponieważ ukryte części łusek szyszek są koloru czarnego. Po wypadnięciu większości uskrzydlonych nasion i uniesieniu ich przez wiatr, szyszki odpadają w trzecim roku.
stanowisko
Sosna czarna jest mistrzem w znoszeniu niesprzyjających okoliczności. Nie jest wrażliwa na intensywne emisje przemysłowych spalin i jest wyjątkowo mrozoodporna, wytrzymując upały tak samo dobrze jak wiatr i suszę. Ponadto jest to jedna z niewielu sosen, która ze względu na tolerancję na sól nadaje się również do sadzenia przybrzeżnego oraz jako drzewo uliczne. Ale należy zaproponować jej jedną rzecz: słoneczne miejsce. Nie znosi cieni.
gleba
Głęboko rozciągnięty, mocny i elastyczny system korzeniowy sosny czarnej potrafi coś zyskać ze wszystkich gleb. Udaje się nawet zapewnić drzewu wodę i składniki odżywcze na suchej, wapiennej skale. Jednak doskonały, szybki wzrost wymaga gleb dobrze przepuszczalnych, piaszczystych lub gliniastych, które mogą być od lekko kwaśnego do silnie zasadowego.
sadzenie
Sosna czarna oferowana jest jako tzw. towar w belach lub w pojemnikach. Jeśli korzenie są dobrze rozwinięte, drzewa w pojemniku można sadzić przez cały rok przy bezmrożnej pogodzie. Osobniki, których korzenie zostały ucięte w szkółce najlepiej posadzić w ziemi wiosną lub jesienią. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie drzewa rosną dobrze, jeśli dołek do sadzenia jest około dwa razy większy niż bryła korzeniowa. Po umieszczeniu pnia na poziomie gruntu należy ponownie całkowicie zasypać wykop. Ważne jest, aby korzenie miały dobry kontakt z glebą. Pomoże lekkie stąpanie po ziemi i zamulenie gleby.
opieka
Pinus nigra jest niezwykle łatwa w pielęgnacji i nie potrzebuje wody ani nawozu. Ochrona zimowa również nie jest konieczna. Jeśli chcesz, możesz zaopatrzyć sosnę czarną w nawóz do roślin iglastych.
przycinanie
Sosnę czarną należy przycinać nożycami lub piłą tylko wtedy, gdy łamliwe gałęzie stanowią zagrożenie. Gałęzie, które krzyżują się lub kolidują, są rzadkie. Jeśli chcesz, możesz przyciąć drzewo na wysoki pień. Czarne sosny są często formowane w duże bonsai . Aby uzyskać pożądaną wysokość i pokrój wzrostu, nowe pędy należy regularnie ścinać lub wycinać, a igły czyścić.
zastosowanie
Sosna czarna austriacka sprzedawana jest jako okaz, standard i bonsai. Samotne drzewa lśnią w dużych ogrodach i parkach oraz zielonych cmentarzach i otwartych przestrzeniach miejskich. Drzewa standardowe i bonsai są mile widzianymi gośćmi w małych ogrodach.
Drewno sosny czarnej jest mniej cenione niż sosna zwyczajna . Waży więcej, jest bardzo żywiczne i nie butwieje. Pod tym względem doskonale nadaje się do robót ziemnych i hydrotechnicznych oraz do budowy statków. W Dolnej Austrii od wieków tradycyjnie pozyskuje się z sosny czarnej żywicę, tak zwaną „smołę” , którą przetwarza się na olejek terpentynowy i kalafonię. Pozyskiwanie żywicy odgrywało ważną rolę gospodarczą aż do lat 60. XX wieku. Ze względu na tani import i postępy w chemii handel nie był już opłacalny.
rozmnażanie
Rozmnażanie sosny czarnej jest trudne i najlepiej pozostawić je profesjonalistom.
choroby i szkodniki
Najczęstsze choroby wywoływane są przez grzyby. Należą do nich rdza igliwia sosny, wyciek sosny, a także zamieranie. Korniki sosnowe mogą również powodować poważne uszkodzenia. Rzadko jednak pojawiają się w ogrodach.